Zodra er taal op het programma stond en er verhalen geschreven moesten worden, was Marion in haar element. `Eén kantje!` riep de meester nog, maar Marion kon niet eerder stoppen met haar verhaal voordat er minstens tien kantjes volgeschreven waren. Ook later op het VWO haalde ze vaak hoge cijfers voor haar zelfgeschreven verhalen.

In 1977 deed ze eindexamen waarna ze naar de Pedagogische Academie ging om voor ‘juf’ te studeren. Als leerkracht op een Amsterdamse Montessorischool kon ze de kinderen stimuleren om te (gaan) lezen. Natuurlijk las ze veel voor uit boeken van andere auteurs, maar het leukste vond ze toch wel het vertellen van eigen verhalen die ze dan ter plekke verzon.

Op 28 april 1982 trouwde Marion  met Ed van de Coolwijk. Vanaf die tijd gebruikt ze de achternaam Van de Coolwijk.

Haar toenmalige klas heeft er voor gezorgd dat ze een echte auteur werd. Aan het eind van een dag begon Marion met een spannend verhaal en de klas luisterde ademloos. Natuurlijk ging de bel op het spannendste moment. Marion beloofde dat ze de volgende dag verder zou vertellen. Alleen… de dag erna wist ze niet meer goed waar het verhaal over ging en begon ze met een nieuw verhaal.

De klas was al die onafgemaakte verhalen al snel beu, en kwam met een oplossing. Marion moest de verhalen maar eens opschrijven. En zo ontstonden er vele zelfgemaakte boekjes die in de klas stukgelezen werden. Op aanraden van haar leerlingen, stuurde ze een van die verhalen op naar een aantal uitgeverijen. En het was meteen raak! Uitgeverij Kluitman wilde de verhalen van Marion graag uitgeven.

In 1988 was het dan zover. Haar eerste echte boek kwam uit: Het Praathoedje. Marion schreef 6 delen over een meisje dat met dieren kon praten. In 1994 werd deze serie opnieuw uitgegeven onder de serietitel: `Flippa Flodderhoed` en in 2000 werd het `Dierenalarm`.

In 1990 werd zoon Rimme geboren en in 1997 zoon Jard. Voor hem heeft ze dat jaar speciaal het boek: `Een ridder op blote voeten` geschreven. In het jaar 2003 kreeg het boekje over ridder Jard een vervolg in de serie: Ridder Doerak, uitgegeven door uitgeverij Holkema & Warendorf. Een spannende serie over Jard, die de ridderopleiding doet op kasteel Rondeel.

`Schrijven voor kinderen is leuk,` vindt Marion. `Kinderen lezen heel aandachtig. Ze hebben een grote fantasie en kunnen zich goed inleven in een verhaal.` Boeken schrijven is voor Marion een groot avontuur. Dat je zomaar een wereld bedenkt, vol avontuur en met zelfbedachte personen, dat is iets wonderlijks.`

In de jaren negentig werkte ze parttime bij Uitgeverij Kluitman op de afdeling marketing. Ze was het contact tussen de uitgeverij en het onderwijs en ontwikkelde mede de AVI-boeken voor het beginnend leesonderwijs. Marion werkte ook als Remedial Teacher en hielp kinderen met leerproblemen. In haar vrije tijd studeerde ze o.a. Nederlands, Italiaans, Public Relations, Beelddenken/Wereldspel en specialiseerde zij zich in leer- en gedragsproblemen.

In 1999 richtte Marion haar eigen bedrijf op: Instituut Kind inBeeld, een educatieve uitgeverij en opleidingsinstituut voor docenten en leerkrachten. Ze is gespecialiseerd in dyslexie, beelddenken en het leren leren. Kijk maar eens op de website LEREN LEREN Methode.

Marion bezoekt veel scholen en bibliotheken om kinderen, ouders en leerkrachten te vertellen hoe het is om auteur te zijn. Ook geeft ze voorlichting over verhalen schrijven, leesbevordering en leren leren.

Marion heeft vele lesmaterialen ontwikkeld en heeft ook meegeschreven aan bekende leermethodes, zoals: Leeshuis en Leeslijn. Haar eigen beginnend leesmethode LetterKlankStad wordt op veel scholen ingezet om kinderen goed te leren lezen.

Maar natuurlijk schrijft ze tussen al haar werkzaamheden door nog steeds boeken voor verschillende uitgeverijen.  In 2016 schreef Marion haar eerste thriller voor volwassenen: Mangelvrouw. Het boek werd genomineerd voor de debuutprijs en dat maakte dat Marion nog meer thrillers schreef: Mannenjacht (2017), Over en uit (2018), Kwade trouw (2019), Mama liegt (2022)

In 2020 overleed haar zusje Averil (56) aan kanker. Daarover schreef Marion een persoonlijk boek: K met peren.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Marion in het kort
Geboortedatum en plaats: 7 mei 1959, Amsterdam

Opleidingen: VWO, Pedagogische Academie (PABO),  Nederlands, Italiaans, Directie Secretaresse, Public Relations, Leer- en gedragsproblemen, Beelddenken/Wereldspel.

Lievelingsvakken op school: Geschiedenis en gym.

Vervelendste vak op school: Natuurkunde (`ik kon het wel, maar vond het onzinnige leerstof.`)

Huisdieren: op het moment geen. We hadden een hond Candy, een hamster Fred, 2 schildpadden Tuk en Sloompie en een Fret, maar die zijn allemaal overleden.

Hobby’s: Schilderen, lezen, koken.

Ik houd van: mijn familie, de natuur, gezelligheid en nieuwe dingen leren.

Ik heb een hekel aan: strijken, spruitjes, ruzie, wachten in een rij/file.

Favoriete gerecht: alle vis (behalve oesters), witlof met ham en kaas, griesmeelpudding (de echte).

Begonnen met schrijven: Toen ik 29 jaar was (officieel), maar ik schreef al verhalen op mijn zesde.

Mijn eerste boek: Het Praathoedje (later onder de titels: Flippa Flodderhoed, Dierenalarm)

Mijn bekendste boeken tot nu toe: MZZLmeiden, Ik ben niet bom, Mama liegt

Mijn lievelingsboeken: Levende bezems van Lisa Tetzner, Kruistocht in spijkerbroek van Thea Beckman en De brief voor de koning van Tonke Dragt.

Verder lees ik graag: kinderboeken, thrillers en tijdschriften.

Familieleden: Echtgenoot Ed (1958), zoon Rimme (1990) en zoon Jard (1997)

Wie ik wel had willen ontmoeten: Cochise, opperhoofd van de Apachen (19e eeuw), omdat ik van jongs af aan geïnteresseerd ben in de indianencultuur van Noord Amerika. Ik was vroeger verslaafd aan de boeken van Karl May over Winnetou. De schrijver heeft zich laten inspireren door Cochise, dus ik wil die verhalen wel eens uit de eerste hand horen.